تو اهل دیار عشق هستی

وقتی از تو میگویم هیچ کلامی را در استعاره نخواهی دید

انگار باران دوشین بود که لبخند بر لبان گل شکوفه زد و

من دیدم....... آه که یاد تو چه شیرین نشیند بر جان من.!

وقتیکه از تو می گویم! منظور دل توئی... همین تو که اهل

دیار عشق و مهربانی هستی.....

از اینجا تا دورترین کرانه های جهان تمامی سرودها معنی

روشنی است از تکلم نگاه تو و دل و جانم..!

                  (( اینجاست که گم می کنم هم خود و هم جانم را ))